Uçurtma Avcısı
0 gece, babamın çalışma odasının önünden geçerken, Rahim Han’la konuştuğunu duydum. Kulağımı kapıya yapıştırdım.
“…sağlıklı olduğu için şükretmelisin,” diyordu Rahim Han.
“Biliyorum, biliyorum. Ama sürekli kitap okuyor ya da uykuda yürür gibi evin içinde dolanıp duruyor.”
“Ee?”
“Ben öyle değildim.” Baba’nın sesinden hayal kırıklığı, hatta kızgınlık yansıyordu.
Rahim Han güldü. “Çocuklar boyama kitabı değildir. Onları en sevdiğin renklere boyayamazsın.”
Khaled Hosseını, 1965 yılında Kabil’de dünyaya gelmiş, Tacik asıllı, babası diplomat, annesi de öğretmen olan bir yazar. Babasının işinden dolayı 5 yaşındayken Tahran’a taşınırlar. Birkaç yıl kaldıktan sonra tekrar Kabil’e yerleşirler. Kırk yıldır hüküm süren Zahir Şah devrildikten sonra aile kaçak yollarla Fransa’ya gidip iltica ederler. Birkaç yıl kaldıktan sonra da Amerika’ya taşınırlar. Burada tıp eğitimi alıp cerrahlığa başlar. Ama yazı yazmaya devam eder. Uçurtma Avcısını, cerrahken yazar. Kitap dünya çapında çok büyük yankı uyandırdıktan sonra cerrahlığı bırakır ve kendini yazıya verir. Kitapta kendi hayatından da kesitler görülüyor.
”Ne kadar?” diye sordu Sohrab.
”Bilemiyorum. Bir süre.”
Omuzlarını silkti, gülümsedi. ‘Önemli değil. Beklerim. Ekşi elma gibi.”
‘’Ekşi elma mı?’’
‘’Bir keresinde, ben küçükken bir ağaca tırmandım, şu yeşil ekşi elmalardan yedim. Karnım davul gibi şişti, çok acıdı. Annem elmaların olgunlaşmasını bekleseydin hastalanmazdın dedi. Şimdi, ne zaman bir şey istesem, annemin elmalar için söylediği şeyleri anımsıyorum.’’
Uçurtma Avcısı, Afganlı Emir adlı bir çocuğun hikâyesini anlatıyor. Emir’in annesini daha doğarken kaybetmesi, babası ile olan ilişkileri, beraber büyüdüğü ve hizmetine bakan Hüseyin adlı arkadaşı arasında geçenler, Afganistan’da yaşanan süreçler, dostluk, vefa, iç hesaplaşmalar, göçmenlik, yeni bir hayata tutunma vb…Bir solukta okunabilecek kitap, kısa oluşundan değil, elinizden bırakamayacak kadar akıcı olmasında saklı.
“Gel. Yeniden iyi biri olmak mümkündür, demişti Rahim Han tam telefonu kapatırken. Öylesine söyleyivermişti; son anda aklına gelmiş gibi.
Yeniden iyi biri olmak mümkün .”
Kitap 375 sayfadan oluşuyor. Elime aldığımda bırakamadım. Otobüste, evde, iş yerinde hep elimdeydi. Ara ara çok rahatsız edici olmasına, rağmen ki galiba duymak ve bilmek istemediklerimizi söyleyecek kitaplara ihtiyacımız var; bizi sarsacak, kızdıracak, üzecek, harekete geçirecek, hiç bilmediğimiz, hakkında fikir sahibi olmadığımız ve bundan dolayı da belki de düşman olduğumuz kişi ve düşünceleri anlama çabasına götürecek, yeni eserlere, yönlendirecek kitaplara…
“Yalnızca bir günah vardır, tek bir günah. O da hırsızlıktır. Onun dışındaki bütün günahlar, hırsızlığın bir çeşitlemesidir.”
“Bir insanı öldürdüğün zaman, bir yaşamı çalmış olursun. Karısının elinden bir kocayı, çocuklarından bir babayı almış olursun. Yalan söylediğinde, birinin gerçeğe ulaşma hakkını çalarsın. Hile yaptığın, birini aldattığın zaman doğruluğu, haklılığı çalmış olursun.”
Kitabı bitirdiğinizde gözlerinize hücum eden gözyaşlarınıza hâkim olmanız epey zor. Hikaye sizi sarıp sarmalıyor. Bir yerlerde halen yaşanılan benzeri durumların olması, diktatörlerin varlığı, siyasilerin, dini argümanları kullananların, insanlara zulmetmesi, düşmanlaştırmaların insanların gözünü karartması ve bunca zulmü alkışlayan sürülerin veya sessiz kalanların varlığı -düşüncesi- devam ediyor maalesef.
‘’Senin sorunun, kavgalarını senin yerine başkalarının yapmasıdır.’’
